زمینه و هدف: پدیده روسپی گری خیابانی به عنوان یک مساله و معضل اجتماعی در جامعه ایران پدیدار شده است. نظریه پردازان بر این باورند که خانواده به عنوان یکی از عوامل اصلی موثر بر سن شروع روسپی گری، نقش مهمی را ایفا می نماید. مقاله حاضر به منظور شناسایی عوامل خانوادگی موثر بر سن شروع روسپی گری خیابانی در تهران بزرگ از منظر جامعه شناسی مورد مطالعه قرار گرفته است.روش: تحقیق از نوع پیمایشی است؛ ابزار آن پرسشنامه خودساخته که از روایی و پایایی لازم برخوردار می باشد .(a=0.76) همچنین از روش نمونه گیری در دسترس استفاده که 512 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند.یافته ها: میانگین سن شروع گرایش به روسپی گری حدود 19 سالگی بوده که اولین تجربه جنسی نامشروع، اثرات مهمی بر گرایش آنان به این حرفه فراهم نموده است. از عوامل موثر خانوادگی بر سن شروع روسپی گری خیابانی عبارت اند از: پایبندی مذهبی والدین، تحصیلات والدین، وجود اخلاق در خانواده، مهر و محبت و حفظ استقلال، اسباب آرامش و ایمنی در خانواده و غیره می باشد. اما جنبه های عینی و ظاهری خانواده نظیر شغل و وضعیت اقتصادی و سبک پوشش و غیره بر سن شروع روسپی گری خانواده موثر نبوده است. بنابراین جنبه های فرهنگی و هویتی خانواده بر ابعاد عینی آن، تاثیر قابل توجهی بر سن شروع روسپی گری دارد.نتیجه گیری: راه کارهای انتظامی و پیشگیرانه پدیده روسپی گری خیابانی، عبارت خواهد بود از: هماهنگی نیروی انتظامی با سایر نهادهای اجتماعی (خانواده، قوه قضاییه و سازمان بهزیستی و سایر دستگاه های ذی ربط)، در بحث پیشگیری انتظامی گسترش فرهنگ عفاف و حجاب، مدیریت سامان دهی زنان خیابانی، مدیریت ساماندهی دختران فراری و جامعه پذیری مجدد آنان، اشاره شده است.

زمینه و هدف: در چند دهه اخیر ظهور جنبش های اجتماعی، گستره متنوعی از اشکال رفتار جمعی را مطرح ساخته که از نظر اهداف، ماهیت و روش مبارزه، با جنبش های کلاسیک (سنتی) تفاوت اساسی دارد. این رویکرد جدید، معطوف به قدرتی است که به تعبیر استیون لوکس «بعد سوم قدرت» نام گرفته است. قدرتی که ماهیت آن متفاوت شده و چهره تازه ای یافته که مبتنی بر ذهنیت پردازی و اقناع سازی است. در ایران، تغییرات گسترده فرهنگی و اجتماعی، به ویژه در کلان شهرها و نیز توسعه ارتباطات، زمینه های مناسبی را برای شکل گیری این گونه جنبش ها فراهم ساخته اند. هدف این تحقیق شناسایی ابعاد این جنبش ها و بررسی میزان گرایش آنان به قدرت نرم می باشد و در این راستا سوال اساسی تحقیق این است که در ایران کنونی تا چه میزان رویکرد جنبش های اجتماعی معطوف به بعد سوم قدرت (قدرت نرم) گردیده است؟روش: روش تحقیق توصیفی-پیمایشی است. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه، در قالب طیف لیکرت می باشد. جامعه آماری شامل فرماندهان و مدیرانی است که به لحاظ اقتضای شغلی، با جنبش های اجتماعی ارتباط نزدیک داشته اند. که به تعداد 72 نفر و از طریق روش تصادفی طبقه ای انتخاب شده اند.یافته ها: یافته های تحقیق نشان داد که در ایران چند دهه اخیر، جنبش های اجتماعی به بعد سوم قدرت (قدرت نرم) گرایش یافته اند. آنها از نظر ویژگی و ماهیت، معطوف به فرهنگی شدن، ارزشی و هنجاری شدن، اقناع سازانه و خشونت گریزی گردیده و عمدتا از ابزارهای خاصی چون رسانه، هنر، نمادگرایی و ... برای نشان دادن اعتراض و مبارزه استفاده کرده اند. نتیجه اینکه، مدیریت و کنترل آنها باید با در نظر گرفتن این واقعیت ها صورت پذیرد.

 لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

اداره امور دولتی که در کشورهای پیشرفته شکل گرفته، برای جوامع در حال گذار مناسبت زیادی ندارد و به جای آن باید از اداره امور توسعه یا مدیریت توسعه سخن گفت و بوروکراسی را در جهت تسهیل کارکرد توسعه ای دولت و بخش خصوصی سازمان داد. این مقاله می کوشد تفاوت این دو رویکرد و اهمیت اداره امور توسعه برای کشورهای در حال گذار را برجسته سازد.

در عصرامام رضا(ع) اداره امور و راهبری نظام حکمرانی از شکل آرمانی آن در دوره های اولیه اسلام دور شده است و ناکارآمدی، بی تدبیری و فساد در ارکان خلافت عباسی و عرصه اجتماعی نمایان است. امام رضا(ع) در این شرایط و در دوره قبل از ولایتعهدی و نیز بویژه بعد از آن و در دوره مامون سعی در مقابله با این وضعیت داشتند. مهمترین راهبردی که امام رضا(ع) در مقابل این وضعیت در پیش گرفتند،تبیین وبیان ماهیت واقعی حکمرانی در نظام اسلامی است که با توجه به ویژگی های آن در ابعاد گوناگون ضمن کارآمدی، فساد نیز در جامعه کاهش و قابل کنترل خواهدبود. بنابراین سوال اصلی این مقاله این است که در اندیشه و سیره امام رضا(ع) فساد چگونه کنترل و از بین می رود؟یافته های این مقاله با استفاده از روش هرمنوتیک اسکینری و باتکیه برمنابع اسنادی وکتابخانه ای نشان می دهد که امام رضا(ع)با توجه به شرایط سیاسی و اجتماعی آن دوره و در تعامل با گروه های گوناگون برحکمرانی مطلوب اسلامی تاکید دارند که این نوع حکمرانی دارای بنیانی توحیدی می باشد و ساختارحکومتی آن بنحوی است که ماهیت وهدفی سعادت گرا دارد که در کنار آن مردم قرار دارند که در حوزه اجتماعی نقشی فعالانه دارد.از نظر ایشان این حکومت با چنین ساختار اجتماعی وماهیت سیاسی و بنیانی فرهنگی و اعتقادی ضمن کارآمدی زمینه را برای هرگونه فساد از بین می برد.

محاسبه صرفه اقتصادی و زمان صرف شده برای فعالیت های اصلی پلیس و سایر امور مرتبط با نظم و امنیت عمومی، موضوع بسیاری از پژوهش های اخیر بوده است. مشاهدات حاکی از آنست که از نظر زمانی تنها 20 درصد فعالیت مأموران پلیس در ارتباط مستقیم با کشف جرایم و 80 درصد در سایر امور مربوط به نظم و امنیت عمومی بوده است. در این پژوهش فعالیت های روزانه پلیس در حوزه استحفاظی حومه یکی از شهرهای کشور کانادا بررسی و نشان داده شده است که نسبت هزینه کرد مالی پلیس به بودجه شهری در طول 30 سال نسبتاً ثابت مانده و حجم فعالیت های پلیسی نیز با شیب ملایمی در حال افزایش است. این در حالی است که تعداد جرایم، روندی کاهشی داشته است. همچنین کاهش نرخ جرایم علیه اموال، مرتبط و متناسب با رشد جمعیت تشخیص داده شده است.

در بسیاری از سازمان های پلیسی جامعه محور جهان برای تصمیم گیری و حل مسائل پلیسی شهروندان از یک روش علمی و چهار مرحله ای به نام الگوی SARA (تشخیص، تجزیه و تحلیل، پاسخ و ارزیابی) یا به اختصار تتپا استفاده می کنند. هدف این پیمایش، ارزیابی فرایند تصمیم گیری روسای کلانتری هایی است که از الگوی تتپا استفاده می کنند.در روش تحقیق: داده ها از سوی 82 نفر از روسای کلانتری های یکی ازکلان شهرهای ایران در حوزه پیشگیری انتظامی به صورت تمام شمار از طریق پرسشنامه محقق ساخته در سال 1388 گردآوری شد. روایی پرسشنامه از طریق مصاحبه گروهی و نظرات کارشناسان و پایایی آن از طریق آزمون آلفای کرونباخ (a=0.867) تعیین شد.در مرحله تجزیه و تحلیل به ترتیب آمار فراوانی مربوط به زمان، مکان و جغرافیای وقوع جرایم، تجربیات و معلومات خدمتی، مصاحبه با مجرمان و قربانیان جرم مورد بررسی قرار گرفته است. برای مرحله پاسخ، معیارهایی مانند افزایش احساس امنیت، عملی، قانونی و اخلاقی بودن تصمیم، زمان حصول نتیجه و هزینه آن، جلب مشارکت نظام قضایی، امکانات موجود حوزه استحفاظی، افزایش هزینه ارتکاب جرم و تجارب موفق دیگران و برای ارزیابی تصمیمات از شاخص های کاهش آمار جرایم، افزایش احساس امنیت، رضایت ساکنان حوزه استحفاظی، کاهش شکایت آنان و رخ ندادن جرایم جدید به کار گرفته شوند.نتیجه به دست آمده نشان می دهد روسای کلانتری ها در مراحل اول تا سوم فرایند تصمیم گیری در سطح بالا از تجارب و معلومات ناشی از سوابق خدمتی برای تشخیص مساله، تجزیه و تحلیل و پاسخ نسبت به آن استفاده می کنند. در مراحل چهارگانه فرایند تصمیم گیری، تکیه روسای کلانتری ها به آمار و اطلاعاتی است که سیستم 110 در اختیارشان می گذارد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.